Old Town Tanneries
Taşhane
Tannin
Public Vineria
Tannery 26 Event Space
Pizza Mio
Homies Social Club
Kısa Tarih
Tabaklık mesleği, Kuşadası’nda uzun yıllar boyunca önemli bir ekonomik faaliyet olmuş, ilçenin sosyal ve kültürel yapısında derin izler bırakmıştır. Dericilik, Anadolu’da köklü bir geçmişe sahip bir zanaat olup, Kuşadası’nda da 19. yüzyılın sonlarında oldukça yaygındı. 1890’larda kentte 22 tabakhane bulunuyor ve burada üretilen deriler hem yerel pazarda hem de çevre bölgelerde büyük ilgi görüyordu. Ancak Kurtuluş Savaşı’ndan sonra tabakçılık mesleğini yürüten yerli Rum ustaların ayrılmasıyla birlikte sektörde gerileme yaşandı ve 1930’lu yıllara gelindiğinde tabakhane sayısı azalmaya başladı. Buna rağmen, 1940-1950’li yıllarda hâlâ 25 atölyede yaklaşık 125 kişi çalışıyor ve tabaklık kasabanın temel geçim kaynaklarından biri olmaya devam ediyordu.
Zamanla sanayileşmenin etkisiyle geleneksel deri işleme yöntemleri yerini daha büyük ölçekli sanayi üretimine bırakınca, Kuşadası’ndaki tabakhaneler de küçülmeye başladı. Kentin büyümesiyle birlikte tabakhaneler 1937 yılından itibaren birkaç kez taşındı ve son olarak 1968’de tamamen Kirazlı Köyü yoluna taşındı. Ancak buradaki faaliyetler de uzun ömürlü olmadı ve 2000’li yılların başlarında tabaklık mesleği Kuşadası’nda tamamen sona erdi.
Bugün, tabakhanelerin bulunduğu alanlar zaman içinde değişime uğramış olsa da, geçmişin izleri hâlâ korunmaya çalışılmaktadır. Tarihi ve mimari açıdan değer taşıyan bu yapılar, Göçtur Turizm tarafından gerçekleştirilen restorasyon çalışmalarıyla tekrar hayata kazandırılmıştır. 2013 yılından beri bölgeye hizmet veren bu alan, Kuşadası’nın tarihi dokusunu koruyarak kültürel mirasa katkıda bulunmaya devam etmektedir. Geçmişte Kuşadası’nın ekonomik can damarlarından biri olan tabakçılık sektörü, bugün artık yalnızca anılarda kalsa da, tabakhane bölgelerinin dönüşüm projeleriyle yeniden işlevlendirilmesi ve kültürel bir miras olarak yaşatılması hedeflenmektedir.
Brief History
The tanning profession was an important economic activity in Kuşadası for many years, leaving a deep impact on the social and cultural fabric of the town. Leatherworking is a craft with deep roots in Anatolia, and by the late 19th century, it was quite common in Kuşadası. In the 1890s, there were 22 tanneries in the town, and the leather produced here was in high demand both in the local market and in surrounding regions. However, after the Turkish War of Independence, the departure of the local Greek artisans who practiced tanning led to a decline in the industry, and by the 1930s, the number of tanneries began to decrease. Despite this, during the 1940s and 1950s, around 125 people were still employed in 25 workshops, and tanning remained one of the town’s main sources of livelihood.
Over time, as industrialization took hold and traditional leather processing methods were replaced by large-scale industrial production, the tanneries in Kuşadası also began to shrink. As the town expanded, the tanneries were relocated several times starting in 1937, with their final move to the Kirazlı Village road in 1968. However, operations there were not long-lasting, and by the early 2000s, the tanning profession had completely disappeared from Kuşadası.
Today, although the areas where the tanneries once stood have undergone transformations, efforts are being made to preserve traces of the past. These historically and architecturally significant structures have been revitalized through restoration efforts carried out by Göçtur Torusim. Since 2013, this area has been serving the region, preserving Kuşadası’s historical character and contributing to its cultural heritage. Although the tanning industry, once a vital part of Kuşadası’s economy, now exists only in memories, the transformation projects for the tannery districts aim to repurpose these spaces and keep them alive as part of the town’s cultural legacy.
Deri tabaklama işlemi ve karatabaklık, yöreden yöreye bazı farklılıklar göstermektedir.
Kuşadası’nda şu anda restorasyonu tamamlanmış olan binalarda 1937-1968 yılları arasında çalışan tabaklar büyükbaş hayvan derisi işler ve ağırlıklı olarak vaketa üretirlerdi. Vaketa, postal, hayvan koşumları, kütüklük ve saraciyede kullanılan bir deri çeşididir. Vaketa deri, orta ve hafif ağırlıkta ham sığır derilerinin bitkisel tanenler ile tabaklanmasından sonra, yağlanmak ve sırça (cilt) tarafı perdahlanmak suretiyle elde edilen, doğal renkli veya boyanmış, kösele deriye göre daha yumuşak tutumlu deri iptir. Sığır derisinden, özellikle de inek derisinden imal edilir.
Bu bölgede üretilen vaketalar ülke içinde hatta yurtdışında bile kalitesi açısından bir üne kavuşmuştu. Bodrum’un ünlü sandaletlerinin vaketaları burada üretilirdi.
Vaketalar dışında kalan üründen; taban astarı, liso cinsleri, sabunlu kösele ve ekonolli yapılırdı.
The process of leather tanning and tanneries can vary from region to region.
In Kuşadası, in the buildings where restoration has been completed, tanners who worked between 1937 and 1968 primarily processed large animal hides and predominantly produced vaketa. Vaketa is a type of leather used for making shoes, harnesses, book covers, and in saddlery. Vaketa leather is obtained by tanning medium and light-weight raw cowhides with vegetable tannins, followed by oiling and polishing the flesh (skin) side, resulting in a naturally colored or dyed, softer leather compared to suede. It is mainly made from cowhide, especially from the hides of cows.
The vaketas produced in this region had gained a reputation for their quality both domestically and internationally. The vaketas for Bodrum's famous sandals were produced here.
Apart from vaketas, other products included insoles, smooth varieties, soaped suede, and econolli.